| Buena navegación con NihilScio!
|
|||||||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
|
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
| Conjugación de: officio, officis, offeci, offectŭm, officĕre conjugación: 3 - intransitivo - attiva (Ita) = opporsi, attraversare, impedire, intr., (eng) = block the path, check, impede,   (esp) = resistirse, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego officio tu officis ille officit nos officīmus vos officītis illi officiunt | Yo me resisto Tu te resistes El/Ella/Eso se resiste Nosotros nos resistimos Vosotros os resistís Ellos/Ellas/Esos se resisten |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego officiēbam tu officiēbas ille officiēbat nos officiebāmus vos officiebātis illi officiēbant | Yo me resistía Tu te resistías El/Ella/Eso se resistía Nosotros nos resistíamos Vosotros os resistíais Ellos/Ellas/Esos se resistían |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego offeci tu offecisti ille offecit nos offecĭmus vos offecistis illi offecērunt, offecere... | Yo me resistí Tu te resististe El/Ella/Eso se resistió Nosotros nos resistimos Vosotros os resististeis Ellos/Ellas/Esos se resistieron |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego offeci tu offecisti ille offecit nos offecĭmus vos offecistis illi offecērunt, offecere... | Yo me he resistido Tu te has resistido El/Ella/Eso se ha resistido Nosotros nos hemos resistido Vosotros os habéis resistido Ellos/Ellas/Esos se han resistido |
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| ego offecĕram tu offecĕras ille offecĕrat nos offecerāmus vos offecerātis illi offecĕrant | Yo me había resistido Tu te habías resistido El/Ella/Eso se había resistido Nosotros nos habíamos resistido Vosotros os habíais resistido Ellos/Ellas/Esos se habían resistido |
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| ego offeci tu offecisti ille offecit nos offecĭmus vos offecistis illi offecērunt, offecere... | Yo me hube resistido Tu te hubiste resistido El/Ella/Eso se hubo resistido Nosotros nos hubimos resistido Vosotros os hubisteis resistido Ellos/Ellas/Esos se hubieron resistido |
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| ego offecĕram tu offecĕras ille offecĕrat nos offecerāmus vos offecerātis illi offecĕrant | Yo me había resistido Tu te habías resistido El/Ella/Eso se había resistido Nosotros nos habíamos resistido Vosotros os habíais resistido Ellos/Ellas/Esos se habían resistido |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| ego officiam tu officies ille officiet nos officiēmus vos officiētis illi officient | Yo me resistiré Tu te resistiras El/Ella/Eso se resistirá Nosotros nos resistiremos Vosotros os resistireis Ellos/Ellas/Esos se resistirán |
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| ego offecĕro tu offecĕris ille offecĕrit nos offecerĭmus vos offecerĭtis illi offecĕrint | Yo me habré resistido Tu te habrás resistido El/Ella/Eso se habrá resistido Nosotros nos habremos resistido Vosotros os habréis resistido Ellos/Ellas/Esos se habrán resistido |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| ego officiam tu officias ille officiat nos officiāmus vos officiātis illi officiant | Yo me resista Tu te resistas El/Ella/Eso se resista Nosotros nos resistamos Vosotros os resistáis Ellos/Ellas/Esos se resistan |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego officĕrem tu officĕres ille officĕret nos officerēmus vos officerētis illi officĕrent | Yo me resistiera Tu te resistieras El/Ella/Eso se resistiera Nosotros nos resistiéramos Vosotros os resistierais Ellos/Ellas/Esos se resistieran |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| ego offecĕrim tu offecĕris ille offecĕrit nos offecerĭmus vos offecerĭtis illi offec;ĕrint | Yo me haya resistido Tu te hayas resistido El/Ella/Eso se haya resistido Nosotros nos hayamos resistido Vosotros os hayáis resistido Ellos/Ellas/Esos se hayan resistido |
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| ego offecissem tu offecisses ille offecisset nos offecissēmus vos offecissētis illi offecissent | Yo me hubiera resistido Tu te hubieras resistido El/Ella/Eso se hubiera resistido Nosotros nos hubiéramos resistido Vosotros os hubierais resistido Ellos/Ellas/Esos se hubieran resistido |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| ego officĕrem tu officĕres ille officĕret nos officerēmus vos officerētis illi officĕrent | Yo me resistiría Tu te resistirías El/Ella/Eso se resistiría Nosotros nos resistiríamos Vosotros os resistiríais Ellos/Ellas/Esos se resistirían |
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| ego offecissem tu offecisses ille offecisset nos offecissēmus vos offecissētis illi offecissent | Yo me habría resistido Tu te habrías resistido El/Ella/Eso se habría resistido Nosotros nos habríamos resistido Vosotros os habríais resistido Ellos/Ellas/Esos se habrían resistido |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| office officite Futuro officito officito officitote officiunto | resiste resistid ve a resistir vaya a resistir id a resistir vayan a resistir |
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| officĕre | resistirse |
| INFINITIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| offecisse | haberse resistido |
| INFINITIVO | |
| Futuro | |
| offecturum esse, offecturam esse, offecturum esse, offecturos esse, offecturas esse, offectura esse... | ir a resistir |
| GERUNDIO | |
| officiendi, officiendo, officiendum, officiendo... | de resistir a resistir para resistir por resistir |
| SUPINO | |
| offectŭm | resistir |
| PARTICIPLE | significado |
| Presente | que se resiste |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.officiens Gen.officientis Dat.officienti Acc.officientem Voc.officiens Abl.officiente, officienti... | officientes officientium officientibus officientes officientes officientibus |
| Feminina | |
| Nom.officiens Gen.officientis Dat.officienti Acc.officientem Voc.officiens Abl.officiente, officienti... | officientes officientium officientibus officientes officientes officientibus |
| Neutro | |
| Nom.officiens Gen.officientis Dat.officienti Acc.officiens Voc.officiens Abl.officiente, officienti... | officientia officientium officientibus officientia officientia officientibus |
| PARTICIPLE | significado |
| Futuro | que ha de resistir |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.offecturus Gen.offecturi Dat.offecturo Acc.offecturum Voc.offecture Abl.offecturo | offecturi offecturorum offecturis offecturos offecturi offecturis |
| Feminina | |
| Nom.offectura Gen.offecturae Dat.offecturae Acc.offecturam Voc.offectura Abl.offectura | offecturae offecturarum offecturis offecturas offecturae offecturis |
| Neutro | |
| Nom.offecturum Gen.offecturi Dat.offecturo Acc.offecturum Voc.offecturum Abl.offecturo | offectura offecturorum offecturis offectura offectura offecturis |
| Conjugación de: officitur, officiebatur, offectum est, - , conjugación: 3 - intransitivo - Impersonale (Ita) = opporsi, attraversare, impedire, intr., (eng) = block the path, check, impede,   (esp) = resistirse, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| officitur | se resiste |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| officiebatur | se resistía |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| offectum est | se resistió |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| offectum est | se ha resistido |
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| offectum erat | se había resistido |
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| offectum est | se hubo resistido |
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| offectum erat | se había resistido |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| officietur | se resistirá |
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| offectum erit | se habrá resistido |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| officiatur | se resista |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| officeretur | se resistiera |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| offectum sit | se haya resistido |
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| offectum esset | se hubiera resistido |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| officeretur | se resistiría |
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| offectum esset | se habría resistido |